Ik vind ’t een onzinargument. Sommige argumenten vind ik hout snijden. Je gebruikt geen groter als mij in een sollicitatiebrief omdat het een negatief effect kan hebben op je baankans. Akkoord. Maar tegennatuurlijk, hoe kan dat? Tegennatuurlijk is alles wat we niet van nature doen. Zo’n afgekeurde vorm, die borrelt nou júist op natuurlijke wijze in ons op. Niemand vertelt ons dat we die moeten gebruiken. Het is een instinct.

Eigenlijk is juist taaladvies onnatuurlijk! Taaladvies gaat over standaardtaal, en standaardtaal is cultuur. We spreken die niet uit onszelf, we leren die aan. Net zoals we andere culturele normen aanleren. Taaladvies gaat vaak zelfs direct in tegen onze natuur. Neem omdat en doordat. Die werden tot diep in de negentiende eeuw door elkaar gebruikt. Toen besloot iemand dat het ene woord voor reden, het andere voor oorzaak moest worden gebruikt. En nou zitten we met een tegennatuurlijk onderscheid waar zelfs taalwetenschappers geen chocolade van kunnen maken. Echt waar: onderzoek eind jaren zeventig liet zien dat zelfs neerlandici het oneens zijn over wanneer het een of het ander past.

Nou hoor ik je denken: daar heb je weer zo’n taalwetenschapper die taaladvies maar niks vindt. Zo is het niet hoor. Ik geloof in het nut van taaladvies. Maar met de argumentatie ben ik het niet altijd eens. Als je advies geeft, doe dat dan wel op de juiste gronden. Goed, dat is ook maar mijn smaak, en daarover twisten is het natuurlijkste wat er is.